Wekelijkse nieuwsbrief 12 december - 19 december 2024

Shalom van onder de raketloze, raketvrije, sirene-stilte hemel van de Jezreelvallei! Wat een zegen om 's ochtends naar het werk te kunnen rijden zonder één oog op de weg en één oog omhoog te hoeven houden. Het is waar, we hebben niet officieel vrede. Er wordt nog steeds gevochten in Gaza, Libanon, Syrië en de Westelijke Jordaanoever. De meeste actie vindt echter buiten onze grenzen plaats, met heel weinig terroristische aanvallen vanuit de lucht of vanaf de grond.

Ik kan niet zeggen dat het weer is zoals het was voor de zwarte dag van 7 oktober 2023. Het kan nooit meer worden zoals het was. In sommige opzichten zijn we nu beter af dan toen. In andere opzichten zijn we slechter af. Eén positief punt is dat we een bufferzone hebben in zowel het noorden als het zuiden. Terroristen kunnen niet meer zomaar de grens over. We hebben ervoor gezorgd dat er genoeg camera's, kilometers en wapens zijn om elke poging tot een Hamas-achtige herhaling vanuit Libanon, Syrië of Gaza neer te maaien. We hebben ook de mankracht, bewapening (zowel op de grond als vanuit de lucht) en het leiderschap van Hamas en Hezbollah gedecimeerd, zodat we niets meer van hen te vrezen hebben. Assad is ook weg uit Syrië en we hebben ervoor gezorgd dat de enorme wapenvoorraad die hij heeft achtergelaten niet meer bruikbaar is voor rebellengroepen die zich hebben gehaast om het leiderschapsvacuüm op te vullen. Het is waar dat de Houthi's nog steeds graag af en toe een raket naar ons gooien om zich relevant te voelen, maar het zand raakt snel uit hun zandloper. Wraak komt eraan - in feite, zoals je hieronder in het laatste nieuws zult zien, is het al begonnen. De wraak komt naar de Houthi's en zal voor eens en voor altijd de laatste kromme spaak in de Iraanse as van het kwaad vernietigen.

Dit alles helpt me om met echte hoop naar dit komende seizoen van Chanoeka en Kerstmis te kijken. Met beide feestdagen vieren we Gods voorziening die precies op het juiste moment komt. Velen zullen zich met hun geliefden verenigen om zich te verheugen over de geboorte van de Messias, terwijl diegenen van ons hier in Israël als families zullen samenkomen om ons lichtfeest te vieren. Maar voor velen van ons Israëli's zal de viering anders zijn dan vroeger.

Denk aan een kind dat een Chanoeka-cadeau of een kerstcadeau krijgt. Er is vreugde, uitbundigheid. Ze schreeuwen en dansen en rennen misschien zelfs door het huis. Maar met elk jaar dat voorbijgaat, wordt de viering rustiger. Vaak wordt de vreugde van een grootvader uitgedrukt met een glimlach, een knuffel en een bedankje, allemaal vanuit zijn favoriete stoel. Een deel van dat zachter worden komt door leeftijd en volwassenheid. Maar een groot deel is levenservaring. Lijden en strijd maken de ziel vaak rustig. Deze Chanoeka zal er vreugde zijn, maar wel getemperd. Als volk zijn wij Israëli's de afgelopen 14 maanden ouder geworden. Onze blijdschap wordt getemperd door zowel een zeer diep verdriet over wat zo velen van ons volk hebben geleden als een groter perspectief dat erkent dat we deze brand hebben overleefd, maar dat de wereldwijde vlammen van antisemitisme nog steeds branden.

Begrijp me niet verkeerd, er zal gelachen en gevierd worden in mijn huis. Maar we zullen ook de tijd nemen om de gijzelaars te herdenken, om te bidden voor de families die geliefden hebben verloren, om Gods genezing te vragen voor onze soldaten die gewond zijn geraakt en om tevredenheid te vragen voor degenen die deze Chanoeka van huis zullen doorbrengen. We zullen de Heer vragen om Zijn hand van bescherming over Israël te houden en we zullen bidden voor de vrede van Jeruzalem. Vanuit Behold Israel vragen we je om je bij ons aan te sluiten in deze gebeden.

Midden-Oosten verbinding

Als je de “MidEast Update: Escalating Tensions, Strategic Shifts, and Prophetic Implications” van dinsdag hebt gemist, neem dan even de tijd om deze te bekijken. Op ongeveer dezelfde manier als deze nieuwsbrief doet, zal die video je meenemen door wat er gebeurt in Jemen, Libanon, Gaza, Judea en Samaria, en Syrië, maar op een veel dieper niveau. Ik heb er ook enkele zeer interessante citaten van leiders uit de regio in opgenomen. Het is zeker de tijd waard. En als je er toch bent, zorg er dan voor dat je geabonneerd bent op het kanaal. We naderen de grens van een miljoen YouTube-abonnees, een mijlpaal die veel nieuwe verbindingsvoordelen op het kanaal met zich meebrengt. Als je al geabonneerd bent, wees dan niet bang om ons met een paar vrienden te delen.

Nog een herinnering: abonneer je op mijn Telegram-kanaal. De YouTube-updates en de nieuwsbrief zijn compilaties van de constante stroom informatie die ik elke dag post. Als je de blow-by-blow wilt hebben terwijl het gebeurt, dan is Telegram de plek voor jou!

Jemen

Waarom schiet Jemen raketten af op Israël? Waarom doen ze eigenlijk mee aan dit gevecht? In het verleden was het alleen vanwege Iran. Als Iran zei om een raket af te schieten, vroegen de Houthi's: “Hoe hoog?”. Maar nu de terroristische as van Iran is gebroken door de val van Syrië, is het feit dat deze groep maandag nog een ballistische raket op Israël afschoot onbegrijpelijk. Dat zijn meer dan een half dozijn ballistische raketten en vijf drones sinds begin november. Het is als de vijandelijke soldaat die weet dat zijn kant verloren heeft, maar weigert te stoppen met vechten. Door zijn koppige domheid zal een kogel hem uiteindelijk uitschakelen. Die kogels komen nu al Jemen's kant op. Op maandag voerde de CENTCOM van de V.S. een precisie luchtaanval uit op een commando- en controlefaciliteit in de Jemenitische hoofdstad Sana'a. Vanuit deze faciliteit werden plannen gesmeed om het Jemenitische leger te bombarderen. Vanuit deze faciliteit werden plannen gemaakt om oorlogsschepen en koopvaardijschepen van de Amerikaanse marine aan te vallen.

In het laatste nieuws van gisteravond vuurden de Houthi's nog een raket af op Israël en stuurden ze een drone. Ze wisten niet dat Israëlische F-16's al onderweg waren naar de hoofdstad van Jemen. Toen de ballistische raket van de Houthi's eenmaal het Israëlische luchtruim bereikte, werd hij neergehaald door een Arrow 3 onderschepper. De Arrow 3 is een geavanceerde, niet-explosieve onderschepper die vijandelijke projectielen vernietigt door kinetisch contact waardoor de raketkop ontploft. Doordat de Arrow 3 zelf geen kernkop heeft, is hij lichter en sneller, maar moet hij ook supernauwkeurig zijn. Deze onderschepper brak de raket van de Houthi's in stukken, maar liet de kernkop niet afgaan, die uiteindelijk ontplofte toen hij de grond raakte bij een lege school in Ramat Gan. Niemand raakte gewond. De drone werd ook uitgeschakeld.

De Jemenitische rebellen kwamen er niet zo gemakkelijk vanaf. Veertien IDF-gevechtsvliegtuigen raasden Jemen binnen en dropten tientallen bommen op doelen in de havens van Hodeidah, Ras Issa en Al-Salif. In de hoofdstad Sana'a werden brandstof- en olietanks geraakt, samen met een elektriciteitscentrale. Deze gecoördineerde aanval is de eerste keer dat Israël de hoofdstad heeft getroffen. Alle F-16's volbrachten hun missies en keerden veilig huiswaarts. De Israëlische minister van Defensie, Israël Katz, zei na de aanval: “Wie zijn hand opheft tegen de staat Israël, zijn hand zal worden afgehakt. Wie ons kwaad doet, zal het zevenvoudige worden aangedaan.”

Libanon

We zitten in de derde week van het staakt-het-vuren en Israël blijft doelen in Libanon aanvallen. “Maar, Amir, betekent dat niet dat Israël zijn woord breekt?” Nee, dat betekent het niet. We hebben toegezegd niet verder Libanon binnen te dringen en ons zelfs terug te trekken. We hebben echter ook gezegd dat we door zouden gaan met het vernietigen van alle offensieve wapens die Hezbollah tegen ons zou kunnen gebruiken. Deze “schoonmaakoperaties” gaan door in het hele zuiden. In feite, als je mijn nieuwe thriller, De woede van de zieke man, al hebt gelezen, zul je de steden Metula, Israël, en Kfarkela, Libanon, herkennen als het gebied waar Nir Tavor en zijn team de grens overstaken in een ondergrondse tunnel. Maandag plaatste ik een foto op Telegram van een gedecimeerd Kfarkela en, daarboven, een sterke, intacte Metula. Die ene foto vertelt het hele verhaal van de strijd tussen Israël en Libanon van Hezbollah.

Gaza

Komt er een gijzelingsdeal voordat Donald Trump terugkeert als president? Dat is moeilijk te zeggen. Trump heeft beloofd actie te ondernemen als hij aan de macht is, maar dat duurt nog een maand. Hoewel Hamas voor 95% vernietigd is, proberen ze nog steeds hun politieke macht te behouden. Op dit moment is hun grootste troef humanitaire hulp en de publieke opinie. Ze zeggen dat hun volk verhongert en dat Israël de reden is. Door het aantal slachtoffers op te blazen en het enorme aantal humanitaire trucks dat Israël naar Gaza heeft gestuurd te bagatelliseren, krijgen ze de goedgelovige, liberale massa's aan hun kant. Antisemitische bastions zoals de Verenigde Naties en de Wereldvoedselbank hebben allemaal Israël veroordeeld voor het hebben van een belegeringsmentaliteit tegenover de Gazanen. De waarheid is dat Hamas de voorraden steelt die naar Gaza worden gestuurd, zelf houdt wat ze willen en de rest tegen te hoge prijzen aan burgers verkoopt.

Omdat hun leiderschap zo goed als weg is, opereert Hamas nu meer als een criminele bende dan als een terroristische organisatie. Er is geen langetermijndenken. Hun plan is om alles te stelen wat ze kunnen en te vechten tot het laatste menselijke schild. Daarna hopen ze weg te kunnen vluchten. Het probleem is dat de IDF al hun vluchtwegen heeft geblokkeerd, en zelfs als ze zouden ontsnappen is er geen land dat hen zou opnemen. Ze zijn paria's, zelfs onder moslimlanden. De Verenigde Naties houden van ze, zolang ze maar blijven waar ze zijn. Maar ze willen ze zeker niet binnen hun grenzen, omdat ze dan de onaangename profiteurs zijn die met de golfkarretjes in het zwembad van de club rijden. Het beste wat Hamas kan doen is zich nu overgeven, nu ze nog werkbare longen hebben. Dan kunnen ze bidden dat ze genoeg genade krijgen om de rest van hun leven in een gevangeniscel door te brengen.

Judea en Samaria

Er is nog één locatie voor een Iraanse aanval op Israël, en dat is de Westelijke Jordaanoever en Samaria. Teheran probeert de Arabische bevolking op te hitsen om ze los te laten op de Israëlische bevolking. Dit heeft ertoe geleid dat de IDF het Sentry Tech bewakingssysteem van Rafael heeft ingezet, compleet met een op afstand bestuurbaar machinegeweer bovenop. Daarnaast zijn er regelmatig militaire operaties op de Westelijke Jordaanoever om leden van Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) uit te roeien. Deze invallen zijn echter niet het enige waar de terroristen voor moeten oppassen. Nu alles in Gaza uit elkaar is gevallen, zijn deze twee primaire groepen op de Westelijke Jordaanoever met elkaar gaan vechten. Dat werkt voor ons. Laat de terroristen vechten tegen de terroristen, dan kan de IDF gewoon het geluid van het geweervuur volgen en ze allemaal in hechtenis nemen.

Syrië

Zolang ik me kan herinneren, is Syrië onze bitterste vijand. Op elk moment kon het regime van Assad, samen met Rusland of Iran of wie dan ook hun partner du jour was, besluiten om ons aan te vallen en door te stoten naar het noorden van Israël. Maar nu is Assad weg en zijn regering ook. Hij is zelfs zo weg dat premier Benjamin Netanyahu dinsdag op de Syrische berg Hermon stond en beloofde dat Israël minstens tot eind 2025 binnen de grenzen van Syrië zal blijven. Voor degenen onder jullie in andere delen van de wereld klinkt dat misschien niet als een enorme deal. Maar voor mij is het absoluut een verrassing!

Toen Assad vluchtte, had hij alleen zijn portemonnee bij zich, die toevallig honderden miljoenen dollars bevatte. Helaas was de uitrusting van zijn leger te uitgebreid om in de bagagebak te passen, dus liet hij alles achter voor de rebellen. Dat was geen goed nieuws voor Israël. Maar in plaats van ons handen te wringen en ons zorgen te maken over wat er zou gebeuren als dit wapen in de handen van deze groep zou vallen en dat wapen in de handen van die groep, namen Netanyahu en zijn regering een beslissing. Het beste is om alles gewoon te vernietigen. En dat is wat ze de afgelopen week hebben gedaan.

Wat verbazingwekkend is, is hoe stil het is geweest. Er is geen publieke verontwaardiging van de Verenigde Naties of de Europese landen. Zelfs de andere Arabische landen hebben gezwegen. Waarom? Omdat als die wapens in de verkeerde handen zouden vallen, ze binnen hun grenzen terecht zouden kunnen komen. Dus de wereld keek toe en fronste zijn wenkbrauwen, ging toen achter gesloten deuren staan en gaf elkaar een high-five. Al die vliegtuigen, marineschepen, raketten, wapens en chemische wapens zouden geen enkel ander land meer lastig vallen. De enigen die boos waren, waren de Russen en de Iraniërs die hun financiële en materiële investeringen in vlammen zagen opgaan. Zelfs de rebellen die Syrië overnamen maakten er geen ophef over. Ze hebben het te druk met uitzoeken hoe ze Iran kunnen laten betalen voor de tienduizenden levens die verloren zijn gegaan in de oorlog om zich zorgen te maken over wat ze weten dat een verliezende strijd met Israël zou zijn. Zodra we klaar zijn met ons werk in Syrië, moeten we onze aandacht richten op het vernietigen van de Iraakse milities en het uitwissen van het Iraanse nucleaire programma, dat zo dicht bij het verkrijgen van het felbegeerde wapen komt.

Ondertussen is Ahmed al-Sharaa de interim-leider van Syrië en heeft de premier van zijn rebellengroep een bijpassende rol in de natie overgenomen. Ondanks al-Sharaa's banden met al-Qaeda en ISIS, presenteert hij zich gematigd. Hij heeft zelfs zijn schuilnaam Abu Muhammad al-Joulani laten vallen om terug te keren naar zijn geboortenaam. Toen een Britse delegatie hem maandag bezocht, verscheen hij niet alleen zonder hoofdbedekking, maar liet hij zich ook fotograferen met een vrouwelijk lid van de delegatie die ook niets op haar hoofd droeg. Als de rebellengroepen van Al Qaida of ISIS Damascus als eerste hadden bereikt, zou zo'n foto nooit zijn toegestaan. Het zal interessant zijn om te zien welke richting Syrië opgaat, vooral na de eerste verkiezingen die gepland staan voor het voorjaar van 2025.

Er zijn nog steeds enkele gebieden in Syrië die zorgen baren. In het noorden verzamelt Turkije soldaten met als doel de Koerden weg te vagen. Omdat de Koerden van oudsher enigszins bondgenoten zijn van de VS en Israël, is het waarschijnlijk dat de Turkse president Erdoğan haast maakt met de aanval voordat Trump aan de macht komt. Er zijn ook radicale groepen in het hele land die bestaan uit extremisten zoals Al Qaida en ISIS.

Iran

Het islamitische regime in Teheran stort in. Tientallen jaren werk en honderden miljoenen dollars besteed aan het opbouwen van hun terreurnetwerk zijn allemaal in het zand gestort. Afgezien van een middelmatige militie hier en daar, is hun uitgebreide terroristische web weggeblazen. Zelfs als ze het hart of de neiging zouden hebben om een nieuw netwerk op te bouwen, hebben ze het geld niet. Sinds de verkiezing van Trump is de Iraanse rial in vrije val. De afgelopen maand verloor hij ongeveer 10% van zijn waarde en wordt hij verhandeld tegen 777 rials voor één Amerikaanse dollar.

Er is geen plaats meer in het Midden-Oosten voor Iran om plannen te smeden op internationaal niveau. Dus kijken ze nu naar Afrika. Teheran voert gesprekken met Soedan over de vestiging van een militaire haven in Port Soedan. Interessant genoeg werkt Rusland aan hetzelfde. Eens kijken, Rusland, Iran en Soedan... het begint hier een beetje naar Ezechiël 38 te ruiken.

Bron: Amir’s Weekly Newsletter